สารสกัด

ไม้ขีดไฟแรกเหล่านี้ติดไฟได้ยากมาก และมักปะทุด้วยประกายไฟ นอกจากนี้ กลิ่นยังน่ารังเกียจเป็นพิเศษ และคำเตือนที่พิมพ์อยู่บนกล่องของโจนส์ (“บุคคลที่ปอดบอบบางไม่ควรใช้ลูซิเฟอร์”) ดูเหมือนจะมีเหตุผลสภาพเศรษฐกิจระหว่างปี 1825 ถึง 1835 ดูเหมือนจะเอื้ออำนวยให้การผลิตไม้ขีดเป็นข้อเสนอทางอุตสาหกรรม แม้ว่าซัพพลายเออร์รายแรกจะเลิกใช้สูตรที่ไม่มีฟอสฟอริก—นั่นคือสูตรที่มีส่วนผสมของโพแทสเซียมคลอเรตเป็นส่วนใหญ่ ไม้ขีดไฟเสียดทานชิ้นแรกคิดค้นโดยจอห์น วอล์กเกอร์ นักเคมีและเภสัชกรชาวอังกฤษ สารสกัด ซึ่งมีบัญชีแยกประเภทเมื่อวันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2370 บันทึกการขายไม้ขีดไฟดังกล่าวเป็นครั้งแรก “ไฟแรงเสียดทาน” ของวอล์คเกอร์มีปลายเคลือบด้วยโพแทสเซียมคลอไรด์-แอนติโมนีซัลไฟด์เพสต์ ซึ่งจะติดไฟเมื่อขูดระหว่างรอยพับของกระดาษทราย เขาไม่เคยจดสิทธิบัตรพวกเขา G.-E. ทำการแข่งขันแบบไม่มีแรงเสียดทานแบบไม่มีฟอสฟอริก Merkel แห่งปารีส และ J. Siegal แห่งออสเตรีย และอื่น ๆ ในปี ค.ศ. 1832 ซึ่งขณะนั้นการผลิตไม้ขีดแรงเสียดทานได้รับการยอมรับอย่างดีในยุโรป

โพสต์โดย : Xenon เมื่อ 11 เม.ย. 2566 16:05:39 น. อ่าน 27 ตอบ 0