เนื้องอกหลักและเนื้อเยื่อระยะแพร่กระจาย

นักวิจัยพบการรวมกันของการเปลี่ยนแปลงในยีน KRAS, HRAS และ NRAS เช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงในยีน EGFR แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วเนื้องอก เช่น มะเร็งลำไส้ใหญ่จะได้รับการรักษาด้วยสารยับยั้ง EGFR แต่เนื้องอกที่มีการกลายพันธุ์ของ KRAS หรือ NRAS จะต้านทานต่อสารยับยั้ง EGFR ที่สำคัญ การทดลองทางคลินิกมีการวางแผนโดยใช้สารยับยั้ง EGFR ในมะเร็งองคชาตตามตัวอย่างการตอบสนองทางคลินิกโดยสรุป "ในมะเร็งลำไส้ มีการกลายพันธุ์ของ HRAS น้อยมากที่พวกมันยังไม่ได้รับการทดสอบเพื่อทำนายการดื้อต่อสารยับยั้ง EGFR แต่จากข้อมูลทางชีววิทยา เราจะทำนายได้ว่าพวกมันทำให้เกิดการดื้อยา เนื่องจากการกลายพันธุ์ของ HRAS ค่อนข้างพบได้บ่อยในมะเร็ง องคชาติ การเปลี่ยนแปลงนี้อาจส่งผลต่อการตอบสนองของเนื้องอกต่อสารยับยั้ง EGFR ในมะเร็งชนิดนี้" ทอมลินส์กล่าว นอกจากนี้ นักวิจัยยังพบความแตกต่างระหว่างเนื้องอกหลักดั้งเดิมกับการแพร่กระจายในต่อมน้ำเหลืองในอุ้งเชิงกราน ในมะเร็งส่วนใหญ่ เป้าหมายการรักษาที่ดีที่สุดจะเหมือนกันในเนื้องอกระยะแรกและระยะแพร่กระจาย ซึ่งบ่งชี้ว่าการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมเกิดขึ้นในช่วงต้นของการพัฒนาของมะเร็ง การค้นพบนี้บ่งชี้ว่ามะเร็งองคชาติในรูปแบบที่ลุกลามจะกลายพันธุ์เมื่อเริ่มแพร่กระจาย และอาจต้องศึกษาเนื้องอกมากกว่าหนึ่งบริเวณเพื่อระบุเป้าหมายการรักษาที่ดีที่สุดสำหรับผู้ป่วยรายใดรายหนึ่ง