ประเภทอาหารที่เท่ากันถูกบริโภคในทั้งสองตาราง

ผู้เข้าร่วมการศึกษาปฏิบัติตามตารางเวลาที่แตกต่างกันเป็นเวลาสี่วันติดต่อกัน ในวันที่สี่ นักวิจัยวัดเมแทบอลิซึมของผู้เข้าร่วมโดยวางไว้ในห้องทางเดินหายใจ ซึ่งเป็นอุปกรณ์ที่เหมือนห้อง ซึ่งนักวิจัยจะวัดปริมาณแคลอรี คาร์โบไฮเดรต ไขมัน และโปรตีนที่ถูกเผาผลาญ นักวิจัยยังได้วัดระดับความอยากอาหารของผู้เข้าร่วมทุกๆ 3 ชั่วโมงขณะที่พวกเขาตื่นนอน เช่นเดียวกับฮอร์โมนความหิวในตอนเช้าและตอนเย็น แม้ว่า eTRF จะไม่ส่งผลต่อปริมาณแคลอรีที่ผู้เข้าร่วมเผาผลาญอย่างมีนัยสำคัญ แต่นักวิจัยพบว่า eTRF ลดระดับฮอร์โมนเกรลินที่หิวโหยและปรับปรุงความอยากอาหารบางด้าน นอกจากนี้ยังเพิ่มการเผาผลาญไขมันตลอด 24 ชั่วโมง "ด้วยการทดสอบ eTRF เราสามารถฆ่านกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว" ปีเตอร์สันกล่าว และเสริมว่านักวิจัยสามารถรับข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการอดอาหารไม่สม่ำเสมอในแต่ละวัน รวมถึงกลยุทธ์การกำหนดเวลา มื้ออาหาร ที่เกี่ยวข้องกับการกิน ก่อนหน้านี้ในตอนกลางวันเพื่อให้สอดคล้องกับจังหวะของ circadian นักวิจัยเชื่อว่ากลยุทธ์การกำหนดเวลามื้ออาหารที่กว้างขึ้นทั้งสองประเภทนี้อาจมีประโยชน์คล้ายกับ eTRF